PAUW-project: De Wereldbrug Vorst
Meertaligheid
Waarover gaat het?
Als leerkracht maar ook als school is het belangrijk om over meertaligheid te reflecteren. Sommige leerkrachten zijn nog steeds van mening dat het gebruik van thuistalen op school problematisch is en dat weerspiegelt zich ook in het schoolbeleid.
In de school waar ik mijn onderzoeksproject uitvoer, pakken leerkrachten en directie het anders aan. De focus ligt op het welbevinden van de leerlingen. Leerlingen kunnen thuistalen gebruiken tijdens de speeltijden, in de communicatie met de ouders tracht men de boodschap over te brengen door bijvoorbeeld hier en daar een woord te vertalen.
Voor een optimale vooruitgang van de (meertalige) leerlingen is het van groot belang om als leerkracht in de capaciteiten van leerlingen te geloven. Als toekomstige leerkracht neem ik twee uitspraken van een leerkracht zeker mee:
– “Wij, leerkrachten hebben een voorbeeldfunctie en als je als kind ziet dat iemand vanuit die voorbeeldfunctie je taal en oorspronkelijke cultuur met respect behandelt, dan krijg je dat ook gemakkelijker terug vanuit de leerlingen.“
– “Wij onderwijzen geen Nederlands op school! Wij zijn geen school waar het Nederlands wordt aangeleerd, maar wij zijn een school die in het Nederlands aanleert? Alle kinderen die bij ons zitten, alhoewel ze anderstalig zijn, hebben dezelfde doelen als overal in het land en worden onderwezen alsof het Nederlands hun moedertaal is.“
Wie werkte mee?
Alina Wahab Abdul
Zelf heb ik mogen kampen met de vooroordelen die leerkrachten hebben over meertaligheid. Ik ben in verschillende talen opgegroeid. Mijn papa spreekt Maleis/Frans, mijn mama Frans/Italiaans en mijn grootmoeder sprak Nederlands. Ik kwam elke dag in aanraking met verschillende talen. De meeste mensen benaderen dit als een heel grote troef. Op school bekeken ze dat heel anders. Vaak kregen mijn ouders het advies om mij in een Franstalige school in te schrijven, omdat ik het Nederlands niet goed genoeg beheerste. Dat heeft me onzeker gemaakt over mijn taalgebruik en als kind heb ik toen mijn droom om leerkracht losgelaten. Het beroep was toen immers onbereikbaar geworden.
Op jonge leeftijd heb ik de schoolbanken ingeruild om te gaan werken. Toch merkte ik op de werkvloer al snel dat mijn leven niet achter een computer en een telefoon hoorde. Op mijn dertig heb ik beslist om weer te gaan studeren. Op de Erasmushogeschool hebben ze mij geholpen om door mijn taalproblemen te geraken. Ze hebben altijd een positieve kijk gehad op mijn meertaligheid. Met veel ondersteuning en ook eigen inzet heb ik die problemen kunnen oplossen.
Mede door mijn persoonlijke ervaringen heb ik gekozen om te werken aan het project meertaligheid, een project in het kader van Partnerscholen AUthentiek Werkplekleren (PAUW). Ik ben namelijk zelf een bewijs dat aandacht voor meertaligheid belangrijk is.